پیچ‌های گوه‌ای

پیچ‌های گوه‌ای
پیچ‌های گوه‌ای نیز ضد زنگ هستند و جزو پیچ‌های قدرتی دو سر ماسوره فولادی به شمار می‌آیند. همچنین یک نوع از پیچ‌های غیر استیل دو سر ماسوره‌ای وجود دارد. پیچ‌های گوه‌ای را با دیدن مهره و بدنه‌ی قلاویز شده‌ی آن‌ها خواهید شناخت. این پیچ‌ها یک گیره در قسمت سر دارند که بدنه‌ی قلاویز شده و مهره را به هم وصل کرده و محکم نگه می‌دارد. این پیچ‌ها قطری معادل 0.35 اینچ تا 0.5 اینچ دارند. پیچ‌های گوه‌ای با سر قرمز اغلب کاربرد زیادی در صنعت دارند و معمولا در فروشگاه‌ها فروخته می‌شوند اما نقطه ضعف آن‌ها این است که قدرت بالایی ندارند. همانطور که قبلاً نیز اشاره شد، پیچ‌های گوه‌ای ضعیف‌تر از پیچ‌های ماسوره‌ای بوده و چون تغییر شکل می‌دهند و کج می‌شوند در بسیاری از موارد باعث وقوع اشتباهاتی می‌شوند.

پیچ‌های چسب‌دار
پیچ‌های چسب‌دار قوی‌ترین و محکم‌ترین نوع پیچ‌ها هستند. علاوه بر این می‌توان آن‌ها را بلندترین و بادوام‌ترین پیچ‌ها نیز نامید. می‌توان از آن‌ها در صخره‌های نرم و سخت نیز استفاده کرد. از این پیچ‌ها معمولا در جاهایی استفاده می‌شود که خوردگی فرسایشی دغدغه‌ی اصلی خواهد بود. اگر قطر سوراخ از قطر پیچ بزرگ‌تر باشد می‌توان اطراف پیچ را در نقطه‌ای که وارد سوراخ شده است با چسب مایع مخصوص پوشاند. اگر این پیچ‌ها به خوبی و درستی نصب نشوند می‌توان انتظار داشت که کارآیی‌شان به اندازه‌ی ضعیف‌ترین پیچ ها باشد. تنها نقطه ضعف استفاده از پیچ‌های چسب ‌دار این است که وقتی در سطحی فرو رفتند دیگر امکان بیرون آوردن آن‌ها وجود ندارد.

پیچ‌های متراکم شدنی
این پیچ‌ها را پیچ‌های سر دکمه‌ای نیز می‌نامند زیرا سر و ته آن بسیار شبیه دکمه است. طول این پیچ‌ها از 1.25 تا 2 اینچ متفاوت است و قطرشان نیز حدود 0.25 اینچ خواهد بود. این پیچ‌ها محورهای جداگانه‌ای دارند که وقتی با فشار چکش در محل فرو رفتند به دیواره‌های سوراخ چسبیده و محکم شوند. چکش زدن باعث می‌شود که محورهای فاصله‌دار تنها در مناطقی که با سوراخ‌ها در تماس هستند به هم نزدیک شده و بدین ترتیب یک حالت گیره‌ای محکمی بین دیواره‌ی خارجی پیچ و دیواره‌ی داخلی سوراخ به وجود آید. این چسبندگی بین پیچ و سوراخ را چسبندگی فشاری نیز می‌نامند.