تفاوت پیچ و مهره استیل با گالوانیزه چیست؟

پیچ و مهره‌های صنعتی در اشکال مختلف، با استانداردهای مختلف و در گریدهای مختلفی تولید می‌شوند.

به گزارش ایسنا و به نقل از پیچ و مهره کیمیا صنعت  ، در تولید پیچ و مهره‌های استاندارد متریک اغلب

از استاندارد DIN کشور آلمان یا EN در دستگاه بین‌المللی استفاده شده و در

تولید پیچ و مهره‌های اینچی از استاندارد ASTM آمریکا استفاده می‌شود.

پرکاربردترین اشکال پیچ و مهره صنعتی شامل پیچ‌های شش‌گوش Hex bolt

که طبق استاندارد DIN۹۳۳ به‌صورت تمام‌دنده و DIN۹۳۱ به‌صورت نیم‌دنده تولید می‌شوند است.

نمونه‌های مدرن از پیچ‌های صنعتی به شکل پیچ آلن تولید می‌شوند که به‌صورت سر استوانه

با ابعاد میلیمتری و طبق استاندارد DIN۹۱۲ تولید می‌شوند.

پیچ و مهره‌های صنعتی تحت تنش‌های شدید کششی، سایشی و گاهی حرارتی قرار می‌گیرند.

پرکاربردترین متریال در تولید پیچ و مهره‌های صنعتی آلیاژ های فولادی است

که اغلب در کلاس ۸.۸ معروف به پیچ خشکه و کلاس‌های بالاتر مانند ۱۰.۹ و ۱۲.۹ تولید می‌شود.

آلیاژهای فولادی بکارگرفته‌شده در تولید پیچ و مهره‌های صنعتی قابلیت عملیات سخت‌کاری

حرارتی داشته و دارای تنسایل کششی و مقاومت سایشی بالایی نسبت به پیچ و مهره استیل هستند.

با این وجود به سبب داشتن درصد بالایی عنصر فلزی آهن در ترکیبات آلیاژی میل زیادی به

از دست دادن الکترون یا زنگ زدگی دارند.

یکی از روش‌های افزایش مقاومت پیچ و مهره فولادی در برابر زنگ زدگی آبکاری گالوانیزه است

که به دو روش سرد (مقاومت زنگ‌زدگی کمتر) و گرم (مقاومت زنگ‌زدگی بالاتر) صورت می‌گیرد.

بر خلاف پیچ و مهره فولادی، در ترکیبات آلیاژی پیچ و مهره استیل از عناصر فلزی فعالی مانند

کروم و نیکل استفاده شده که میل بالاتری برای از دست دادن الکترون نسبت به آهن دارند.

از این رو، پیچ و مهره استیل در تماس با آب و رطوبت دارای مقاومت بسیار بالاتری نسبت به زنگ‌زدگی هستند.

در مقایسه پیچ و مهره استیل با پیچ و مهره فولادی گالوانیزه باید گفت

که پیچ و مهره استیل دارای تنسایل کششی ۷۰۰ N/mm۲ بوده حال آنکه قابلی

ت افزایش مقاومت کششی پیچ فولادی گالوانیزه تا ۱۱۰۰ N/mm۲ نیز طی

عملیات حرارتی وجود دارد.

اما از نظر مقاومت در برابر زنگ زدگی پیچ و مهره استیل دارای قابلیت‌های بسیار بالاتری بالاخص در گرید ۳۱۶ هستند.

انواع آبکاری پیچ و مهره

«آبکاری پیچ و مهره‌های فولادی و آهنی از دیرباز به‌عنوان راهکاری عملی برای افزایش مقاومت

سطحی آن‌ها در برابر ناملایمات محیطی بالاخص رطوبت و اسیدهای رقیق و باران‌های اسیدی بوده است.

برخی از فرآیندهای آبکاری پیچ و مهره‌ها که در قدیم مرسوم بوده‌اند مانند آبکاری کادمیوم

به سبب آسیب‌های محیطی دیگر مرسوم نیستند و منسوخ شده‌اند. روش‌های کاربردی

آبکاری پیچ و مهره‌ها که امروزه نیز رایج هستند عبارتند از آبکاری گالوانیزه (سرد و گرم)، زاج‌کاری

یا سیاه‌کاری و داکرومات. هر یک از روش‌های آبکاری دارای مزایا و معایبی هستند اما در این

بین کم‌عیب‌ترین و مقاوم‌ترین آن‌ها که روشی نوین برای آبکاری پیچ و مهره‌ها شمرده می‌شود آبکاری داکرومات است.

در عملیات آبکاری داکرومات نیز مانند آبکاری گالوانیزه سرد و گرم از فلز روی (زینک)

به عنوان عنصر پوشش‌دهنده استفاده می‌شود. اما در آبکاری داکرومات پیچ و مهره‌ها

لایه سطحی اضافه‌شده دارای ضخامت کمتری نسبت به آبکاری گالوانیزه گرم است

که از بسته شدن نهایی مهره بر روی پیچ جلوگیری به عمل نمی‌آورد و برخلاف آبکاری گالوانیزه سرد

عنصر مقاوم‌ساز اندکی نیز به داخل لایه‌های سطحی پیچ و مهره نفوذ می‌کند

و با ایجاد خراش بر روی سطح پیچ و مهره‌سازه بر خلاف آبکاری گالوانیزه سرد در معرض خوردگی قرار نمی‌گیرد.

بدیهی‌ست که پیچ و مهره استیل به سبب خواص ذاتی مقاومتی ناشی از وجود

دو عنصر کروم و نیکل نیازی به آبکاری ندارند.”

تفاوت پیچ و مهره استیل با گالوانیزه چیست؟